www.filmowelowe.fora.pl

CiekawaXO

Wstęp
Z definicji los oznacza bieg zdarzeń ludzkiego życia. Od tego jak wyglądaj nasze, mają wpływ nie tylko nasza autonomiczne decyzje, ale także jakaś niewiadoma która zawsze stoi za zakrętem. Taką niewiadomą, która będzie miała znaczący wpływ na nasze życie jest pochodzenie, genetyka,czy środowisko w którym się wychowujemy.Jako istoty społeczne musimy liczyć się z wpływem innych ludzi na bieg zdarzeń naszego życia, często wpływu odwrotnego jaki sobie założyliśmy.
Przykładem człowieka,powstałym poza naturalnymi sposobem rozmnażania,jednak z całym wachlarzem uczuć wyższych jak i ludzką godnością,jest bohater powieści Mary Shelley pt "Frankenstein, czyli ostatni Prometeusz".Książka opowiada o Victorze Frankensteinie, młodym naukowcu, który z obsesyjnej potrzeby zgłębiania tajemnic życia tworzy monstrum.Przerażony skutkami swojego eksperymentu, porzuca własne dzieło, które w akcie zemsty zabija wszystkich bliskich naukowca.

Rozwinięcie
TEZA: Człowiek może decydować o swoim losie, ale jest także ograniczony decyzjami innych ludzi.

BRZYDOTA
W powieści Shelley brzydota jest piętnem, które skazało monstrum na okrutny los.Szpetota najpierw doprowadziła do opuszczenia go przez stwórcę, a później budziła strach lub agresję w napotykanych w różnych okolicznościach ludziach. Odrażający wygląd stwora nie jest odzwierciedleniem ohydy charakteru, z natury łagodnego. Miał on jednak aspiracje do życia w społeczeństwie, bycia akceptowanym. Uważał, że miła mowa i usposobienie zjedna mu sympatię ludzi i będą oni w stanie pominąć jego powierzchowność. Tak się jednak nie stało. Najpierw z tego powodu został brutalnie odrzucony przez Victora, który na jego widok uciekł z obrzydzeniem, i odchorował ten widok leżąc miesiąc w łóżku męczony snami o jego ohydzie. Odrzuciła go także rodzina którą obserwował z ukrycia, wypędzając go z chaty, bijąc i wyzywając, a ostatecznie uciekając z miejsca zamieszkania. Wszelkie próby wpłynięcia na swój los, spełzły na niczym i upewniły go, że razem z naturalną rasą ludzką, z powodu jego brzydoty, nigdy nie będzie w stanie kreować swojego życia w kierunku jaki sobie obrał.

GENEZA POWSTANIA
Zasadnym jest pytanie, czy gdyby Stwór został stworzony pięknym, czy to ułatwiłoby mu spełnianie marzeń? Na pewno by nie przeszkodziło, ale problematycznym jest także sposób jego stworzenia. Kto w chrześcijańskim społeczeństwie,mimo że z definicji powinno mieć współczucie wobec obcego i brzydkiego, w bliższym kontakcie i z wiedzą że został stworzony z gnijących ciał już złożonych do grobów, na dodatek jak mówi Frankenstein, niepoświęconych, by go zaakceptował? Dotąd ludzie uciekali jedynie przed jego szpetotą, co zrobiliby, gdyby posiedli wiedzę o jego pochodzeniu? W systemie klasowym w którym jest osadzona powieść, już sam fakt nie bycia arystokratą utrudnia pełny wpływ na swój los, ograniczony konwenansami.Można logicznie wywnioskować, że mimo jego starań, nawet z wielką urodą, nie zostałby zaakceptowany jako nowy człowiek.Nie mógłby wpływać na swój los w dowolny sposób, podejmować decyzji gdzie chce pracować albo starać się o rękę jakiejś niewiasty, bo prawdopodobnie jego życie polegałoby na uciekaniu przed widmem szubienicy. Wolna istota która która ma możliwość bycia kowalem swojego losu, w istocie z powodu pochodzenia nie ma pełnej szansy wpłynięcia na swoje godne życie, z powodu ostracyzmu społecznego.
Jak pokazuje przypadek stwora, jedyne na co ma wpływ, to kierunek w którym może uciec. Prawo do życzliwości społecznej zostało mu odmówione.

PRÓBA BYCIA SZCZĘŚLIWYM i ODRZUCENIE
Mimo to monstrum usilnie i z pełną determinacją próbowało poprawić swój los. Jako istota wyższa która wiedziała już że niedobrze jest być samemu, co wywnioskował na podstawie obserwacji rodziny i czytaniu Raju Utraconego Miltona, gdzie Stwórca obdarzył Adama towarzyszką, spróbował złożyć swój los w rękach Frankensteina.
Ważnym momentem powieści jest spotkanie Stwórcy ze swoim stworzeniem, które ten drugi inicjuje. Na przemian prosi i żąda stworzenia mu jego żeńskiej wersji, w zamian obiecując oddalenie się od społeczeństwa. Victor, niesiony jakąś formą współczucia dla swojego tworu, początkowo się zgadza. Jednak później w przypływie odpowiedzialności niszczy prawie już skończoną kobietę.
Victor zabrał mu prawo do pełnego człowieczeństwa: zabrał mu możliwość bycia szczęśliwym o boku drugiej osoby. Chęć wykucia swojego losu została zatrzymana przez decyzję drugiego człowieka.

Zakończenie

Stwór Frankensteina,jako obdarzona wolną wolą istota, pokazuje nam, z jak wielką determinacją można próbować wpłynąć na swój los. Ale pokazuje także, jak nierówna może być to walka. Metaforycznie można powiedzieć, że był jak fale, prące do przodu z wielką siłą, ale ostatecznie rozbijające się o skały. Tymi skałami byli inni ludzie, i ich decyzje, które ostatecznie miały wpływ na jego los. Jesteśmy wolni, ale jakby w łańcuchach. Człowiek ma więc wpływ na własny los, ale nie nieograniczony.